Wieczorami zakradasz się pod moje powieki, a gdy budzi się świt stają się ołowiane, jakby czuły, że znów bez słowa odejdziesz.
Autor
33 764 wyświetlenia
239 tekstów
82 obserwujących
30 November 2012, 21:30
Aniu miło mi :) Dziękuję :)))
Arti wiem, wiem i za to gadulstwo między innymi Cię lubię :) dzięki :)))
pozdrawiam Was serdecznie :)))))
29 November 2012, 10:16
Anka ! A gdzieżbym tam mógł bez słowa, przecie wiesz, żem gaduła..;))
Śliczniutko, jak zawsze ..;))
28 November 2012, 19:42
masz rację Joasiu czasem jest to trudne...
Dziękuję i pozdrawiam Cię serdecznie :)))))