-Widzisz to ?
-To znaczy co ?
-No tą scenę.
-Co Ty mówisz, jaką scenę ? Nie widzę ani sceny, ani aktorów.
-Rozejrzyj się jeszcze raz. Teraz widzisz ? Tych wszystkich zabieganych ludzi, którzy zapomnieli na czym polega życie.
-Jak to ? Skąd wiesz?
-Widzę.Przecież każdy dzień dla nich to nowy spektakl, co dzień muszą starać się o jak najlepszą rolę.
-To co robią w wolnym czasie ? Są sobą?
-Nie, oni już nigdy nie będą sobą, zawsze będą grali, zagubili siebie już dawno temu.
-Dlaczego tak się stało ?
-Za bardzo chcieli by inni ich rozumieli, a Ty pamiętaj, że nigdy,nikt nie zrozumie cię w 100%.
-To co mam zrobić aby się nie zagubić, aby pozostać sobą?
-Odpowiedź odnajdziesz w sercu.
-To wystarczy ?
-Potem musisz zachować siebie do końca, ale nie martw się dasz radę...
-Pomożesz mi ?
-Nie, pomoże Ci muzyka.
-Muzyka ? Jak to ? Przecież ona nie powie mi co zrobić, nie przytulę się do niej, nie poda mi ręki kiedy upadnę.
-Mylisz się, odnajdziesz w niej wszystko czego Ci potrzeba, żyj nie dla muzyki, lecz nią, a wtedy wszystko się ułoży.
-Czyli muzyka to jedyna rzecz jakiej potrzebuję ?
-Przyda Ci się jeszcze kilku odpowiednich ludzi.
-No ale skąd mam wiedzieć, że ktoś jest odpowiedni.
-Muzyka Ci podpowie...