Usiąde naprzeciwko Ciebie, lęku. Będziemy wpatrzeni w przyszłość. Proszę, nie karz mi się bać jutra, od dawna w moim wnętrzu tli się odrobina beznadziejności i strachu. I cóż poradzę na tą codzienność ? Nie chcę się wiecznie chować wraz z Tobą i udawać, że nic się nie dzieje. Chcę wzbić się w chmury i czuć wolność, zasmakować życia, bo ono jest najlepszym, co mogło nas spotkać w życiu.