Zgadzam się.

Myślę, że miłość - ta prawdziwa - zaczyna się tam, gdzie kończy fenyloetyloamina.

Zakochanie (fenyloetyloamina) to stan cudowny, lecz iście oderwany od rzeczywistości. Gdy jej działanie przemija, zaczynają się schody. I to, w jaki sposób dwoje osób pokonuje owe schody, świadczy o miłości.

To nie miłość, gdy schody pokonuje tylko jedno, ciągnąc drugie.

Tak od siebie... ;-)

Pozdrawiam.

Wiem, jestem chemikiem.... jednak u niektórych działanie jest przewlekłe.

To zjawisko zwie się fenyloetyloamina. Nagle napływa, jest intensywna, zniesie niemalże wszystko, dopóki nie zgaśnie... To chemia. ;-)