Szukam cię nocą mego zwątpienia. Otwieram drzwi pokryte grubą warstwą zapomnienia. Idę przez niekończące się korytarze samotności, dotykam dłonią chłodnych witraży mych myśli.
A wszystko po to, by przez chwilę ogrzać przemarznięte serce przy wspomnień mych jasnej iskierce.
Moja dusza twym światłem przejęta, w czeluściach piekła ten blask zapamięta.
20 September 2010, 22:53
"witraży mych myśli", ależ cudne określenie... :) jak i cała myśl :)
Madziu, czytając tę myśl udałem się w wycieczkę po mojej wyobraźni, wczułem się w nią... Twoje myśli jako jedne z nielicznych potrafią tak zaczarować, że wystarczy zamknąć oczy i już się płynie... :-)
Niesamowita puenta...
"Moja dusza twym światłem przejęta, w czeluściach piekła ten blask zapamięta."Jak to dobrze, Madziu, mieć Twoje myśli na "wyciągnięcie ręki" :))
Życzę Ci przemiłej nocy i z wielką niecierpliwością czekam na kolejne "odpłynięcia"... :)
Pozdrawiam ciepło.
20 September 2010, 19:38
W życiu istnieją rzeczy, o które warto walczyć do samego końca. "Choć jest zima przeklęta, ja będę słońce pamiętać".
20 September 2010, 17:21
Dziękuję, to miłe wzruszać także męskie serca:)
Pozdrawiam serdecznie.
