Spokojnie...Wciąż jeszcze się zachwycam słońcem, niebem, gałęzią "moją" za oknem...
Spokojnie...Tyle rzeczy mnie wciąż cieszy - moi najbliżsi w domu i człowiek - tak po prostu...

Pan Bóg - nie odbiera mi radości...Nie uwięził mnie w strukturach, wręcz przeciwnie - to zupełnie inny "wymiar" wolności...

To ja chcę przychodzić do Niego, bo On już dawno "to" zaplanował...
Zanim poznaliśmy się bliżej, znał mnie już lepiej - niż ktokolwiek...