Samotność to jedyne uczucie, które pozwoli dojść tam, gdzie nie sięgnie ani przyjaźń ani miłość,
do krańców własnego człowieczeństwa, do bram własnych słabości i upośledzeń,
do wyłącznego samostanowienia o sobie.
Samotność jako jedyna pozwoli spojrzeń obiektywnie na wszystkie inne uczucia, ocenić ich wartość.
Samotność, która buduje, nie zna egoizmu, który niszczy.
Ona sprowadza nasze myśli tam, gdzie najcieńsza jest granica pomiędzy absurdem a prawdą, ale to tam ciągle szukamy spełnienia.