Nie do końca - nie jest to jedynie chęć odczuwania bólu. Przede wszystkim otoczenie ma wiedzieć, że go odczuwają.

Zgadzam się z Umarłym, ludzie uwielbiają urojone cierpienia, żeby móc w nieskończoność użalać się nad sobą.

w sumie czytałem twójsłów
słowo "stan" zabrzmiało namacalnie
ale ok

pozdr.

w sumie nie da się zapomniec - teoretycznie tak mi się wydaje - ale można zapomnieć o tym o czym się nie da, poprzez zajęcie się przyszłością

Stwierdzenie, że nie wiem, nie jest jednoznaczne z tym, że chcę wiedzieć.

:)

A powiedziałam, że chcę?

Nie wiem i pewnie się nie dowiem.

Pewnie dlatego, że część wiader czuje się studniami, część studni zachowuje się jak wiadra i rzadko można jednoznacznie ocenić, jaki ktoś jest. Ja dalej nie wiem, czym jestem.