Ponoszenie odpowiedzialności to nie było coś w czym była dobra, zawsze pozostawiała sobie bezpieczną drogę ewakuacji. Zawsze, do momentu, w którym przyszło rozstrzygać uczucia, wtedy drogi nie mogła zostawić, koniec oznaczał koniec, nie było odwrotu. Kiedy w końcu była już naprawdę blisko podjęcia jakiejś decyzji tej jednej z pełną odpowiedzialnością, uciekła, tak po prostu, bo wiedziała, że tego nie udźwignie...