Po raz kolejny, kiedy przyzwyczaiłam się do tego, że Cię nie ma w moim życiu, pojawiasz się, jeszcze bardziej i jeszcze mocniej pozwalając mi się zaangażować. Właśnie wtedy, kiedy po raz kolejny, przestaje sobie wyobrażać moje życie bez Ciebie, podejmujesz decyzję o rozstaniu i po prostu znikasz. Żyjesz obok mnie, mijamy się sto razy dziennie na ulicy, mieszkasz sobie w klatce obok i udajesz, że mnie nie znasz. I tak w kółko. Zapominam o Tobie, Ty się pojawiasz, ja się angażuję, a Ty znowu znikasz.
Wiesz co jest najsmutniejsze? Że Ci na to pozwalam. Masochistka ze mnie.