Nosiła zwiewną zieloną sunkię - uszytą z delikatnego materiału wrażliwości...
Na nogach miała czarne sandałki - by móc się odnaleźć w realnym świecie...
Szyję oplatał złoty szal - chroniący jej duszę przed zimnem napotkanych ludzi...
(bo najpiękniejsze serca są odbierane za niedostępne...
bo najpiękniejsze serca są podziurawione kolcami...
bo najpiękniejsze serca są za często odrzucane...
A szkoda...)
Autor
11 November 2011, 20:46
Dziękuję pięknie - pozdrawiam ciepło.
I przepraszam, ale ostatnio na wszystko brakuje czasu...
30 September 2011, 23:17
Jestem optymistką, ale i realistką, a ostatnie doświadczenia mnie natchnęły do takiej refleksji...
Świat jest piękny, ale jednocześnie i czasami okrutny, a osoby wrazliwe i delikatne często nie mają najłatwiej, ale są bardzo wartościowe i wzbogacają życie wielu ludzi...Pozdrawiam :)
