Jedna z moich pierwszych myśli tutaj ;-)Dziękuję za wyróżnienie i Waszą obecność;-)miłego wieczoru.

Iluż umiejętności i poświęcenia wymaga dopasowanie się do czyjegoś cienia.. aby jego gest był Twoim gestem, jego krok Twoim krokiem.. Wolę swój własny 😉

Zarówno bycie czyimś cieniem, jak i posiadanie drugiej osoby jako swojego cienia, to sytuacje, które widzę jako mocno niekomfortowe. I chyba takie powinny być - dla obydwu stron. Powinny uwierać, żeby zmotywować do zmiany takiej relacji w konstruktywną i wnoszącą wartość w życie obydwu osób „po równo”.

Bardzo delikatna, mądra i dobra myśl :-)

Światło zmienia
oblicze cienia. :))

Dobrze powiedziane :)

Pozdrawiam Kati :)

Można też stać się cieniem siebie samego, ale nie polecam.
Fajna myśl, ma wiele odcieni.
;)