Nie patrz na mnie... Jestem potworem wyrwanym wprost z dziecięcych koszmarów, snem, z którego nie da się obudzić, upadłym aniołem, który zapomniał jak się lata, iluzją, która wydaje się zbyt prawdziwa, zapomnianym zdjęciem rzuconym gdzieś w kąt, rozpamiętywanym wspomnieniem usuniętym z pamięci, lodowatym wiatrem pragnącym ciepła, kłamstwem ukazującym prawdę, kochanym, niechcianym dzieckiem, ciszą rozpętującą piekło, odwagą, która boi się strachu, uśmiechem odwróconym do góry nogami, światłem błądzącym w ciemności, wędrowcem bez celu, równowagą, która została zachwiana, otwartą księgą, zamkniętą na świat, ideałem pełnym wad, całością, która zieje pustką, łzą pełną słodyczy, tęczą bez kolorów, zbrodnią bez motywu, córką bez rodziców, ptakiem bez skrzydeł, pomyłką, która została zaplanowana...
Więc proszę... odwróć wzrok...