Niczym po krawędzi z kruchego szkła, mostem kroków srebrny strumień migocących świateł zstąpił i tysiącem kolorowych iskier w niegasnącym blasku okrył moje serce wiecznym zapatrzeniem we wschody i zachody słońca na niebie twych oczu.
6 December 2010, 14:49
(...) okrył moje serce wiecznym zapatrzeniem we wschody i zachody słońca na niebie twych oczu.
Te słowa szczególnie mnie oczarowały. Za każdym razem jestem w coraz większym podziwie dla Twej umiejętności - siania ciepłej nadziei i zabawiania szarych myśli...
5 December 2010, 18:14
Dziękuję Ci serdecznie Huaquero, wiele znaczą dla mnie słowa Twego uznania. Odwiedzaj mnie często :)
Gulietko, świat rozjaśnia się dzięki ludziom takim jak Ty :) którzy rozsiewają światło, w chwilach gdy ludzka dusza przebywa w mroku.
5 December 2010, 18:03
Czytam te słowa i świat się rozjaśnia
strumieniem niegasnącym ich światła...
5 December 2010, 17:58
Adnachielu, potrafisz tak wiele magii zawrzeć w kilku słowach... Jestem pod wrażeniem, zawsze z przyjemnością czytam Twoje myśli... Pozdrawiam serdecznie...