Na początku była jedna i było mi z nią dobrze. Dała mi ukojenie i siłę.
Jednak później z jednej zrobiły się trzy, z trzech powstało siedem. Liczba ich wciąż rosła, aż w końcu przestałam liczyć.
Nie wiem już ile ich upadło, ile wsiąknęło w skórę, które były ze szczęścia, a które oznaczały smutek.
Tyle łez już upłynęło, a wciąż jestem słaba. Nigdy się tego nie nauczę...

*Silny człowiek to nie ten, który nie płacze. Silnym człowiekiem będziesz gdy z każdej łzy wyciągniesz naukę.