Można usiąść pod drzewem
i oddać się rozkoszom zachodzącego
słońca. Można napawać się widokiem
i w marzenia uciekać daleko poza rzeczywistość.
Można też usiąść o zachodzie tego samego słońca i pojednać się z tym, kogo mamy obok siebie, podać dłoń, spojrzeć w oczy i powiedzieć: przebaczam
...
Czasami to drugi człowiek,
a czasami to po prostu Ty - sam ze sobą