:):*

Dziękuję za te słowa... :*

...a tak naprawdę przez całe życie uczymy się chodzić. Uczymy się nie upadać, choć wciąż upadamy... Uczymy się jak używać serca i wciąż za mało umiemy... uczymy się wykorzystywać nasz umysł tak, by nam pomagał, a nie przeszkadzał - choć i tak wciąż płata nam figle.... uczymy się samych siebie i wciąż siebie do końca nie znamy...

Masz w sam raz, aż tyle nie potrzeba. :)
Miłego wieczoru. :)

no no... yestem kurcze,że też nie mam w sobie tyle siły ;)

Wiele zależy od nas samych...
Możemy być, jak Czarny Rycerz. ;) (uwaga, drastyczne sceny!) :)

http://www.youtube.com/watch?v=Ah6kKb3km6g

Fajna myśl.
Pozdrawiam. :)

no to zawsze Joasiu mamy jeszcze tą opcję z kopniakiem :)

A czasem bywa i tak,że brakuje nam właśnie tego jednego kroku

starczy jeden krok do zakochania albo żeby z przepaści spaść. ale potrzeba co najmniej dwóch aby pójść a wielu żeby dojść :)

Bywa, że i niektórzy prześlizgują się ..