Mirku, też czasem tak myślę, a jednak wciąż spotykam na tej ziemi ludzi, którzy potrafią wywołać takie wibracje. Czytając Ciebie, wiem, że odbierasz te wibracje, może nie w poetycki sposób, ale prozą piszesz świetnie.

Dla mnie zbyt poetyckie.Nie umiem już osiągać takich wibracji na tej ziemi.

Cień zachodzącego słońca do stóp upada i nadziei kobiercem ku wschodowi prowadzi
Ładne, ale nie dziwię się, skoro był Inspirator.
Pozdrawiam. :)

Takkk, to fajne, że są ludzie, którzy "ciągną" innych za uszy ;)

Kamil, myślisz barrdzo poetycko i nie spierać mi się tu !! niooo :)

Adnachielu od Ciebie takie słowa...słońca promyki, dziękuję i wzajemnie :)

Idealne.
Czytałem z zapartym tchem :)
Pozdrawiam ciepło.

poezja to jest u góry ;p bardzo miło pod nią widnieć:)))

Alice ...:)

....wciągam powietrze, gdyż mnie zatkało...piękne

Natalio, o właśnie...takie moje coś, a Twoje skojarzenia wyjątkowo cieplą ;) Pozdrawiam :)

Oj Bogdanie, zmiłuj się, ja taka zabiegana wciąż jestem...ale szczęściu nie odpuszczam ;)

Miłej środki :)