Byłaby szalenie zdesperowaną, gdyby odrzuciła, przychylam się do postulatu nie odrzucenia :)

Biedny, niekochany desperat... będzie przyjęty, mimo braku miłości i pożarty wraz z całą uczciwością. :D
Achhh ta kobieca przebiegłość...
Obrzydliwe. :P Ha ha
Żartowałem.
Pozdrawiam. :)

Genialna myśl :)

Absolutnie nie powinna ;)
Pod warunkiem, że i ona kocha jego.

Desperacja, to brzmi jak miłość na krawędzi rozpaczy. Nawet jeśli, to uczuciom trzeba dać szanse. Warto.

Wielce mądra to myśl.

No i pewnie pokocha na długo :)
Trzeba go tylko przyjąć.
Bądźcie delikatne kobiety.