Nie uwierzycie...ale ja z żoną pisujemy do siebie czasami mimo,że jesteśmy razem :).Na zwykłej kartce jakieś tam parę słów...albo żona lubi od czasu do czasu napisać coś na lustrze w łazience śminką wiedząc że zaraz po niej wejdę...:)
Pisanie do siebie upiększa naszą codzienność :)

Technologia dobra rzecz, ale ile uroku odebrała zakochaniu:). Choć teraz łatwiej się komunikować nie ma to jak stare pożółkłe listy, czytane w jesieni życia:)

Czasem można było znaleźć jakiś płatek róży :)Listonosza wyglądało się codziennie :)

Hmmm, rozmarzyłam się, listy, pięknie kaligrafowane, na pachnącym papierze, tak miło czytać coś co wymaga więcej trudu niż 160 znaków na telefonie:)

Kurcze...listy to była piękna sprawa...:)

no...
plus!

Genialne.
Pozdrawiam:)