Jedni boją się żyć. Najczęściej rezygnują z pierwszego kroku (by nie prowokować, boją się porażki), z miłości (bo zobowiązanie, przysięga, lojalność, dzieci...), awansu (bo mało wiary w siebie?), okazji. Zasłaniają się tym, że wiara nie pozwala. Drudzy biorą z życia garściami. Wykorzystują okazje nawet te, które mogą być przykre w skutkach. Wolą wykorzystać każdą szansę, niż do końca życia żałować, że się ich nie wykorzystało.