Staram się każdorazowo, gdy popełniam błąd wyciągać z niego wnioski i tworzyć pewne zasady, które pozwalają mi nie wracać do tych samych tematów. Wysłuchuje też porad innych, nie kiedy tylko wysłuchując.

Jednakże ten instynkt wydaje się ego-zachcianką do bycia wciąż zosią samosią dla głaskania wiary we własną idealność i nieomylność.
Z własnego doświadczenia ww. instynkt zazwyczaj uzasadniał moją krnąbrność wobec zachowania pokory w obliczu własnej małości, pełniąc rolę kolejnego mechanizmu obronnego, który klepie po pleckach i mówi; dobrze zrobiłeś, co to nie ty; władca brania na klatę i piewca własnego tragizmu

Zgodzę się, że ten instynkt podpowiada, kiedy własne błędy są lepsze w sytuacji, kiedy pogodzenie się z kolejną porażką potrafiło by nas kolejny raz zabić. Własne błędy z logicznego punktu widzenia są gorsze od dobrych rad innych, ale wciąż lepsze niż rady teoretyków cudzego życia, czy też syndyków własnego wałkoństwa.

Coś mi się w tej myśli podoba, za razem gryzać w oczy.

Dziękuję, nie spodziewałem się. :-P ;-)))

O. Radziem się powiesił. :P Dobrze, że miał za co. ;)
Gratuluję.

No i fajnie:))

I żyli długo i szczęśliwie... ;)

To zupełnie tak, jak ja.

nemy_unit
Absolutnie Ci nie zabraniam wybierać czegoś, ani nie dyktuję godziny.
Masz moją zgodę. :)

@enemy_unit, wybieraj o 16-tej i pozwól żyć innym jak chcą. :-)

Być może powinienem czekać do północy, ale zagłosowałem ok. 16:40.
A jeśli jednego dnia jest kilka świetnych tekstów?
Powinienem wybrać, wiem, ale piszę w komentarzu do wyróżnienia i tyle.
Tekst został napisany dzisiaj 1:06 i oceniony też dzisiaj, więc chyba jest inaczej, niż myślisz, może to dobry błąd? Zdarzało się już na tym portalu, że tygodniami nie było ciekawych tekstów. :)