Ilekroć zamykasz oczy, wkraczasz do świata swoich marzeń i fantazji. Świat staje się kolorowy, przyjaciele stoją za tobą murem, ukochana osoba jest tuż obok... Tak łatwo jest przenieść się do własnej utopii, lecz gdy tylko świt zapuka do drzwi, rozpływa się ona w pierwszych promieniach słońca tym boleśniej ukazując osamotnioną rzeczywistość, im bardziej pragniemy ją zmienić…