Idąc dziś ulica
zrozumiałem czym, teraz żyją ludzie
To błoto, które mają na podeszwach
swych dawno nie małych butów
stąpając rozpryskują je bardziej
przy okazji chlapiąc innych
zarażając niewinnych.
Idąc wciąż tą ulicą
spojrzałem komuś w oczy
zobaczyłem tak tylko pustkę
zmęczenie, bezsilność i gniew.
Pomyślałem sobie
jacy biedni są teraz ludzie
nie mający już czasu na miłość
opętani przez pieniądz
zalatani, zmęczeni
Już nawet nie reagują
na leżącą w ich łóżku
czekającą na nich nagą istotę
A potem przy byle okazji
upijają się, bo nikt ich nie kocha...