I znów to samo uczucie. Kolejna pustka, kolejny samotnie spędzony dzień. Ile jeszcze będzie takich dni? Staram się nie pokazywać jak bardzo mi ciężko. Jak bardzo mi ciężko bez Ciebie. Czy w ogóle pamiętasz te wszystkie dni? Pamiętasz pierwsze spotkanie? Pamiętasz te spacery? Pamiętasz jak dobrze czułam się w Twoim towarzystwie? Jak wspaniale Nam się rozmawiało? Uwielbiałam spędzać z Tobą każdą sekundę, minutę i godzinę. W każdej sekundzie było coś niezwykłego, coś czego nie da się normalnie opisać słowami. A teraz? Teraz mam do Ciebie ogromny żal. Mam żal o to, że nie ma Cię w trudnych dla mnie momentach, nie ma już takiej osoby jak wtedy, nie ma kogoś z kim mogłabym porozmawiać jak kiedyś… zmieniłeś się… to najbardziej boli.