podniosłem głos
ucichło niebo
i tylko ten deszcz na twarzy
mówi mi, że nade mną płacze

Pozdrawiam Aniu...

Bardzo ładnie napisane i mądre przesłanie. Bóg czasem milczy, ale wciąż patrzy na człowieka.

Ta drabina ma wiele szczebli..

Są myśli tak głębiokie i przepełnione w swojej treści, że na komentarz brakuje słów.
Ta jest jedną z nich. Przyznam, że czytałam ją kilka razy, trafiła do mnie tak bardzo, że zamilkłam,
a myślę, że do milczących nie należę ;)

Dziś napiszę tyle :

Droga na zewnątrz zaczyna się od zejścia z drabiny złości i przemocy , dla ludzi przepełnionych pychą, lekarstwem jest podwyższanie swojej zaniżonej wartości, niszczeniem dobrego samopoczucia pokornych.
Myśl z rodzaju mądrych i dojrzałych.

Ty się tak Andzia nie mądrzyj, bo jutro każdemu słów zabraknie....by równie pięknie...odpisać komentarzem, myślą...wierszem... :):):):)

No kto Ci dał tyle...mądrości, aż mnie ....zazdrość bierze :):):):)

OOO i już wiem, ja wiersze... y myśli....:):) wiesz o czym trawa ta....piszczy? :):):):)

Buziaki Kochana i dla komentujących oczywiście takie...same, bo ja rozrzutna jestem :):):

Świetne Aniu :)

Zamilczę w pokorze..czasem..;))

Szacun za tę myśl Aniu !