jakaś niepojętość mieszka
we mnie

obok twoich ramion
ciasna doczesność
domaga się
wieczności

zwiedzasz mnie jak galerię
obrazów bez wad

za oknem uczuć
perłowy zmierzch
budzi zaspany ranek
łagodnym przymusem

znowu
przechodzę przez wczoraj

zostaję tam,
gdzie twoje usta
i końcówki moich włosów
rozrzucone na białej pościeli
(adk :)
_________________________________

...dziękuję Jolu...;):):)...poskładałam co nieco...zostawiam próbkę...:)

Grażynko pięknie mnie wymalowałaś...i to bez farb...:)
Arti, łobuzie...:)

Marcinku...wiem...:)...dziękuję...;)

Podzielam słowa w dedykacji, wiersze Ani czyta się z zachwytem. Czytam od dawna i nie tylko tutaj ;)

Pozdrawiam ;)

No..;))

To Ci się Efemerydko wiersz piękny napisał..;))
PLAGIAT!!! ;))

Jola, dedykacja uzasadniona, jeno czy Andzia da nam jaki tomik w prezencie, to pewien nie jestem..;))

Piękna dedykacja Jolu ;)
I ja dołożę kilka słów, oczywiście inspirowanych wierszami Ani,
wraz z gratulacjami na okazję wydania pierwszego tomiku poezji, wieści rozchodzą się trybem natychmiastowym ;)

A ona tylko
pochyla się lekko
nad słowem

kreśli znaki
płaszczyznom
ramy
zakłada duszy

otwiera okna dla
szeptu
i serca nie chce
rozumem spowiadać

naturę zakłada
na drugą stronę

i konwalie
zrywa o świcie
nie sobie