Dziękuje Panie enrico :)

Brawo.
Genialne.
Niczego tak się nie boimy jak sumienia.
Kto twierdzi inaczej ten go nie ma.
O nawet się zrymowało.

... bez sumienia jest tylko jedno dobro... bezduszne i skierowane z reguły na samego siebie... P. Wilhelm, w pewnym sensie rację... łatwiej rozsądzić co jest dobrem czy nie... ale często wtedy nie spostrzegamy innych... i własnie sumienie jest takim czynnikiem kontrolnym... "a co jeśli"... własnie takie zadaje pytanie... i wtedy człowiek spostrzega że przez jego "dobre działania" mogą ucierpieć inne osoby... a wtedy nasze działanie z "dobra" może zamienić się w "zło"...

cholera
to mnie zgięło :P
nie mam nic więcej do dodania.

Zabójcy mają zagłuszone sumienie.
Nic im nie przeszkadza w popełnianiu kolejnych zbrodni. Dlatego sumienie jest tak ważne. A jeśli Ty Wilhelmie zagłuszasz sumienie to szczerze mówiąc... współczuje Tobie i osobom z twojego otoczenia.

Świetna myśl!
Na nic nam prawa, nakazy, zakazy, przykazania jeśli nie potrafimy słuchać własnego sumienia...
Ba, wręcz boję się tych, których sumienie nigdy nie dręczy...

Sumienie to nie są emocje.
Dobro nie patrząc na nie przez pryzmat sumienia jest tylko suchym pojęciem.

Sumienie zduszone... nie męczy. Zachowuje się jak by nie istniało.
Aby dobro zwyciężyło. Trzeba słuchać sumienia.

Ale nie spełnia już swojej roli.
A sumienie powinno być sumieniem.

Sumienie zduszone... nie jest już sumieniem.