Dlaczego tak na mnie patrzyłeś?
Dlaczego tak mnie dotykałeś?
Dlaczego tak mnie całowałeś?
Dlaczego mówiłeś, że kochasz...skoro wcale tak nie myślałeś?
Dlaczego tak szybko wróciłeś...do niej?
Dlaczego mi nie dajesz żyć,nie dajesz zapomnieć?
Czy wiesz jak to jest jak cierpi dusza i ciało?
Czy wiesz jak to jest jak łapie mnie ból, zatyka tak, że tracę oddech?
Czy wiesz jak to jest jak na myśl o tamtych chwilach łzy lecą same?
Chciała bym wiedzieć co dzieje się w Twojej głowie...
W moim sercu tkwi nóż wbity przez Ciebie, a teraz wbijasz go jeszcze w plecy...

Dlaczego życie tak mnie doświadczasz?
Dlaczego teraz?Co mi chcesz udowodnić?
Że mam w sobie siłę, że sobie poradzę, że miliony łez nic nie dadzą, że nic nie zmienią, a po nich przyjdą kolejne...

Cierpię katusze...nie potrafię zapomnieć...
A Ty...dalej tak na mnie patrzysz...całujesz...dotykasz...
Więc powiedz mi
Dlaczego?

Odpowiedz mi życie na to pytanie, bo jestem zbyt głupia by zrozumieć... ;(