Ale mnie pocieszyłeś nie ma co.

Po przeczytaniu pomyślałem też o ruchomym chodniku ..
Wiesz, niedawno naszła mnie podobna refleksja.
Cały czas "płyniemy", a zatrzymenie się, zacumowanie do brzegu oznacza koniec.
Tutaj byłoby to istnienie na jednej schodzie - w zamknięciu chwili ...
Wszystko, każdy dzień jest odcinkiem drogi, który pokonujemy.
Ma to w sobie też coś pocieszającego, ponieważ przeminą nawet te dni, których się obawiamy.
Jesteśmy jak figury wykute w lodzie, podczas gdy już wschodzi wiosenne słońce.
Tak, życie to sztuka pożegnania.
Pozdrawiam.

Cała prawda o przemijaniu.
Pozdr.

coś w tym jest....pozdrawiam cieplutko;)