Dziękuję i również pozdrawiam :)

Sama prawda, Bastien...pozdrawiam serdecznie

Mieszaj, mieszaj, żywo w kotle,
jam jest Kyla, ta, na miotle,
me składniki już dodałam,
zamęt w duszy już rozsiałam,

z mego, szybko, kapelusza,
martwe echo, co nie wzrusza...

Abstrahując od tego, co napisałem, myśl naprawdę świetna... Pozdrawiam!

Mam nadzieję, że tak właśnie będzie:) Miłego wieczorku Sebastianie:)

Dziękuję serdecznie Kasiu...a co do tej ciszy...taka już czasami jest...ale może kiedyś zrobi się o niej głośno ;-)

Madziu dziękuję za tak piękne słowa...ale co do tej niesamowitości...to aż przeraża mnie to brzmienie ;-) ...Jakoś przywykłem do tej zwyczajności... :)
No tak....moja dziecięca wyobraźnia nie zna granic ;-) ...
pół żartem pół serio oczywiście :D

Również Was pozdrawiam serdecznie i gorąco...życzę miłego wieczoru :)

I znów zachywyca mnie Twój niesamowity rodzaj obrazowania...

Tym razem jest osnuty smutną magią, jak w najpiękniejszych baśniach, to chyba efekt dziecięcej strony Twojego ja, która urzeka wielkimi niebieskimi oczętami wyobraźni:)

Pozdrawiam serdecznie Sebastianku:)

Piękna myśl... Dla mnie też cisza bywa czarownicą przypominającą o samotności... Pozdrawiam Sebastianie:)