Chcę wręcz wtulić się w tę moją błogą wymarzoną ciszę.
Chyba naprawdę zgubiłam gdzieś po drodze zasady.
Szukałam kogoś kto miałby mnie kochać za to kim jestem,a nie za to jak wyglądam.
Z tej rozpaczy i wręcz wielkiej niecierpliwości,zaczynają wybierać mój wygląd.
I nagle zatrzymuję się, jakby to była 'pauza' w jakimś filmie,zastanawiam się gdzie moje zasady,gdzie poczucie wartości?
Boję się,że dziś zgubię się w tym świecie.
Tak szybko wszystko idzie do przodu.
Boję się,że zrobię coś wbrew sobie.
Najgorsze to uwierzyć w to,że 'ja' nie istnieje,wtedy zostaję tylko 'ty'.