bo wiesz ja sie kurna czasem w
tym gubię. wszystko jest na
odwrót. mój umysł, moje
ciało, cała ja. moja dusza
odstawia jakieś piruety,
tęsknię.. niepotrafię
przestać. czasem chciałabym
zostać lekomanką. wtedy bym
uśmierzyła ból. albo odnosiła
takie wrażenie, nie lubię
powrotów, uwielbiam wracać
do Ciebie. nieumiem nacisnąć
reset i przestać kochać. nie
jestem robotem. jestem
kobietą. a mi właśnie ucieka
miłość a ja biegne na peronie
jak w serialu. albo żyję w
chorej iluzji? wszyscy
mówią inaczej.wierzyć sobie.
wierzyć innym. wierzyć jemu?
komu??? czy zostać ateistą w
tej sprawie?