[będzie to dość długie, ale zależy mi na opinii ;>]
Dziękuje Ci Panie, za dar życia, za to, że pozwalasz mi być sobą bez względu na otoczenie.
Dziękuje Ci za oryginalność jaką mnie obdarzyłeś. Za upór, który mam w sobie.
Za te wszystkie wady, które mam i z którym co dzień muszę stawić czoła, którym się przeciwstawiam.
Dziękuję, za te wszystkie pozytywne cechy którymi mnie obdarzyłeś.
Dziękuje za wszystko co jest tu i teraz i niech tak zostanie.
Nie dziękuje tylko za chorą ambicję, którą obdarzona nie mogę sama zwalczyć, i co raz ona mnie zniewala.
Proszę abym na swojej drodze nie spotykałam ludzi pustych i nie wartych uwagi, choć wiem, że tacy nie istnieją, bo każdy ma w sobie choć iskierkę dobra.
Proszę o życzliwość ludzką, pomoc innych w trudnych chwilach, przyjaźń tych, na których mi zależy.
Bym na szlaku życia nie popełniałam więcej błędów, a jeśli jakoś zrobię to niech nauczy mnie on pokory i zwiększy determinację. Po każdym pomóż mi wstać z uniesioną głową, pełną charyzmy i chęci walki z przeciwnościami.
Naucz mnie z pokorą przyjmować twoje decyzje i mój plan życia w Twoich oczach.
Daj mi siłę i wiarę na lepsze życie.
Pozwól cieszyć się z szczęścia swojego i bliźniego.
Pozwól mi żyć pełnią życia!