Około roku 2000 patrzyłem na melancholijną twarz, a kiedy zamknąłem oczy, poza swą sceptyczną duszyczką ujrzałem potężnego ducha, przeraziłem się to, czym jestem wobec niego. Dostałem drgawek, ja nie istniałem, ja dopiero wtedy zacząłem wierzyć, zawsze będę maleństwem w cieniu przed tym światłem. Są Dusze którym zależy na nas bardziej niż możemy pojąć...