Kochana S!

Na nowo buduję fasadę życia.. Na nowo a jednak nie do końca. Postanowiłam walczyć o to czego pragnę. Nie poddam się tak łatwo. Choć raz się coś musi udać.. Tak więc przeciwstawiając się wszystkiemu idę na wybrany kierunek studiów! Właśnie sobie uświadomiłam jak śmiesznie to zabrzmiało. Jak mdło, słabo.. Studia? i to ma być to całe życie? Tak własnie to! Może nie całe.. może nie ważne.. może dla mnie cholernie ważne! To jest duża część mnie. Nie wiem czy sobie poradzę nie wiem jak będzie ale chcę spróbować. Raz zawalczyć do końca!

Widzisz, kochana Siostrzyczko, wszystko podobno jest po coś, nic nie dzieje się bez przyczyny. W tym wypadku może po to, żebym uświadomiła sobie jak dużo dla mnie znaczy moja przyszłość? To co chce robić?
Bardzo chcę wierzyć, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Może nawet cierpienie na sens? Może w tym wypadku, w tej drugiej sprawie miałam sobie coś uświadomić? Tylko co, kochana Siostrzyczko? i czy nie mogło się to odbyć trochę mniej boleśnie? Bo bolało.. bolało jak cholera.. Zaangażowałam się bezsensu.. nie potrzebnie. No i dostałam po dupie. Ale już nie boli. Choć nie, boli.. boli gdy uświadomię sobie, ze ktoś może i nie mając zamiaru potraktował mnie jak zabawkę. Tak się własnie czułam. Nie ma nic gorszego niż robienie nadziei, gdy wiadome, ze nic z tego nie będzie. Ale nie boli już brak jego. Nawet wspomnienia już nie bolą.
Zaczynam na nowo.. Ostrożniej choć mam wrażenie, że teraz będzie inaczej. Zanów ufam... Ale pewności nie mam. Nie zajął jego miejsca... I nigdy nie zajmie bo ma swoje własne, które długo na Niego czekało. Ale zobaczymy Kochana Siostrzyczko co z tego będzie. nie chcę znów cierpieć.

Chciałabym mieć tę pewność, ze nie rozsypie się to znów wszystko w proch. Że nie zostanie mi już nic. Bo widzisz kolejny raz się mogę tak łatwo nie pozbierać....

Pomóż mi zrozumieć życie!

Kocham Cię! ;*