List do NN.

02.12.11

Cześć,
mógłbyś mi powiedzieć dlaczego tak się zachowuję ? Nienawidzę Cię za to. Za to kim jesteś i jaki według mnie jesteś . Arogant. Ale mimo wszystko za Tobą tęsknię. Wiesz, że to niedorzeczne ? Ja wiem… Jestem wariatką. Nic już na to nie poradzę. Tęsknię za kimś kogo nie znam, nawet nie mam pewności czy Ty w ogóle istniejesz!
Istniejesz. Inaczej bym do Ciebie nie pisała, nie wiedziałabym nawet jak wyglądasz. Czy Ty też tak masz ? Czy to jest jednostronne ? Ja się czuję taka zagubiona. Nie mam pojęcia co robić. Czuję w sobie taką gulę, gdzieś w okolicy serca. Kiedy tylko pomyślę jak bardzo czegoś nie wiem, to ta gula rośnie. Bywa, że prawie wariuję, ale nigdy jeszcze nie zwariowałam do końca. Chociaż w sumie, może niedaleka do tego droga ?
Przepraszam, ale nic już nie jest takie jak było. Osobiście inaczej postrzegam świat i otaczających mnie ludzi. A Ty ? No racja, przecież Ty nie czujesz tego co ja… Nie jesteś mną i pewnie nawet nie chciałbyś mną być. Muszę się z tym uporać sama. Sama na zawsze. Codziennie wyobrażam sobie, że gdzieś tam na mnie czekasz. Jednak czekasz. I kiedyś się wreszcie spotkamy. I wtedy też nic nie będzie już takie jak było. Będzie inaczej, lepiej, piękniej i bezpieczniej. I spędzimy ze sobą resztę życia. Tak, wiem… Zbyt piękne by było realne. Dlatego postanowiłam Cię nienawidzić. Przelewając całą swoją złość w miejsce miłości czuję się lepiej. Mam siłę żeby w ogóle istnieć. W tym pomaga mi również muzyka. I wiesz, że to co nas łączy to tak naprawdę tylko muzyka ? Tylko i wyłącznie, bo powietrze niestety się nie liczy.
Będę już kończyć, chociaż chciałabym Cię zamęczyć wywodami o tym jaki jesteś, a jaki powinieneś być i oczywiście choćby o tym jak bardzo Cię za to nienawidzę, ale z grzeczności- nie zrobię tego. Życzę Ci więc, mimo wszystko udanego życia.
Już nie-Twoja
XYZ