Limeryki

Pewna jewriejka pod Sztokcholmem
Wypełniła 500 plusową normę
Z Polakiem spróbowała
Sprawa się udała
Teraz szczęśliwi jedzą piją tańczą Zorbę

Marzyła przed urną o wójcie z Radziechów
O przyrodzieniu po samiuśki Miechów
I o kolejkach doń dziewek
Od Wieprza do Klewek
Chętnych zaznania niezapomnianej rozkoszy grzechu

Pewien polski nsuczyczyciel w Podgoricy
Dawał lekcje rozkoszy wpierw dziewicy
Nie dość że była chętną
To też pojętną
Wnet ciałem wywijała niczym kształtność cyrylicy

Los rzucił księcia z bajki na Radziechowy-Wieprz
W co nie uwierzył żaden tutejszy wieprz ni jeż
A on całował księżniczki do życia budził
Wizją konkordatowego ślubu łudził
Wianek po wianku na grochu ziarnku rozdziewiczył je

Jednego razy dziewczę w Rabce Zdrój
Ześwirowało że naprawdę ładny c.uj
Bujnęło się w łysych psach
Że szach i mat
Aniołowi stróżowi zadał lelek kozodój

Pewna jedynaczka z miejscowości Gębor
Zamiast czytać poezji splendor
W szał fochów wpadała
Dziadków wkurzała
Babcia do tradycji wróciła spuszczając bachorowi wpier.ol

Gdzieś w Polsce w Starej Rzepce
Babcia Jaga piwsko chłepce
Przestrzenią bez zębów
Pełną marzeń kłębów
A na przyczepkę jurny dziadek by jeszcze

Czwartego września we wsi Jeleśnia
Pewien prawiczek w kroku spleśniał
Od nadmiaru mrocznych snów
W których brakło wdów
Zaś czternastego września padła festung Września

Pewien cny pitbull z Twardorzeczki
Gotował się do yorków cieczki
Żeby szybciej było potem
Podkop już pod płotem
Start a na mecie zakleszczon z yorką dog niemiecki

Pewna dziewoja w Międzyborzu
Biegła jak ją Bóg stworzył
Cycki miała szpetne
Jakby wielodzietne
Alem pierdyknął limeryka alem zahitorzył

Cztery profesorki z Górnej Grupy
Uwielbiały pocieszać trupy
Wyczyniały z trupem cuda
Nawet co umarł na udar
Nie jeden więc wstał i włożył zmartwychwstania buty

Do podpszczyńskiej miejscowości Piasek
Przyjechało sześć napalonych lasek
Bywały dni proszę taty
Że jechały na trzy baty
A cherubinek w baroku to aniołek grubasek

Na pielgrzymce pod Krowodrzą Górką
Kochaliśmy się pod chmurką
I miłość się w nas poczęła
Że pieniędzy nie wzięłaś
Pierścionka też nie przyjęłaś boś Koryntu wierną córką

Pewien poeta się zaaklimatyzował w Radziechowach
Wielbił wieszczył kochał prorokował
Pisał cudne strofy kolorowe
Wręcz pulchne barokowe
Zwłaszcza te o czerwonych na Matysce krowach

Kiedy umierasz, skazany na chorobę, przy Twoim łóżku nikogo nie ma. Ty odważny, a wszyscy bliscy tchórze.