Dojrzałość to tolerowanie frustracji, ambiwalencji, godzenie się z utratami. To rozpoznawanie swojej potrzeby bycia w zależności, uznawanie faktu, że człowiek - by wzrastać i rozwijać się - potrzebuje dobra od innych. Musi więc umieć prosić i przyjmować z wdzięcznością dobro i godzić się z tym, że nie wszystko jest możliwe.