Dziś w oczy nowej zimy patrzę, twój ciepły letni błękit odleciał razem z ptakami w formacji klucza, klucza do mojego serca, który już zawsze będzie w twoim posiadaniu.

Zima każdego roku może się tak bardzo od siebie różnić, tak jak ich oczy, chodź koloru jednego, w swojej wymownej formie mówią co innego.

Jesień jest piękna. Liście w różnych odcieniach ciepła opadają
z usypiających drzew na coraz to chłodniejszą ziemię. Spacer po tak usłanym dywanie jest czystą przyjemnością a zapach lasu ukojeniem.

Człowiek nie liczy się dzisiaj
z życia płomieniem.
Gasi zarzewie, zdmuchuje istnienie.
Splot prawa z medycyną,
bez głębi wiary,
powołuje katów i tworzy ofiary.

Ludzie nauczyli mnie samotności; sam uczę się miłości; ale to chyba powinno być odwrotnie?