Pokochałeś mnie pierwszy, wyprzedziłeś mnie samą w tym działaniu.

Uświadomiłam sobie, że słowa wypływające z twoich ust, to najpiękniejsza muzyka jaką kiedykolwiek mogłam usłyszeć.

reditus

oddaj skrzydła aniołom, by mogły powrócić i (nasze) serca miłością nasycić

Byłaś pięknym kwiatem, rosnącym wśród dobroci i urodzaju. Dziś jednak kwiat ten więdnie, ostanie płatki opadają na ziemie i choć piękne, to jakże zatrute w środku. Staniesz się półcieniem, błądzącym po tych dolinach w poszukiwaniu przyczyny całego zła powstałego w tobie.

Nie przysięgaj mi po raz kolejny na niestały księżyc, na wszystko co się zmienia w oka mgnieniu.

I tak jak i liście o tej porze z drzew opadają tak i twoja 'miłość' do mnie umrze z kolejnymi dniami.

reditus

Zauważyłam,
że gałęzie zimowym wiatrem splątane,
próbują głaskać chmury.

Miłość pociesza niczym słonce po deszczu, a kiedy w twoich oczach pojawi się tęcza szczęścia?

Wtedy... miejmy nadzieję, że szczęścia będziesz szukać w płaczu, a nie płakać ze szczęścia czyjegoś nieszczęścia jak dotychczas.

Te słowa zapisze na wodzie, z nadzieją, że chłód jaki od nich bije przywędruje do ciebie potokiem łez.

Niebo się rozpadło, chłodnym wiatrem powitało, a ciepło już jedynie w mej pamięci pozostało.