Ludzie, którzy się boją, łatwiej wpadają w gniew. [...] Trzeba ich drażnić. Ludzie w złości często mówią rzeczy, których nie myślą, a raczej których nie zamierzają powiedzieć.

[...] jak większość alkoholików [...] miał w mózgu ośrodek automatycznie notujący godziny otwarcia miejsc, w których podawano alkohol.

[...] woda, tchórzostwo i żądza zawsze poszukują najniższego punktu.

Ludzie mają zdumiewająco dobrą pamięć, jeśli chodzi o dźwięki. Z reguły nie uświadamiają sobie, jak dobrą.

To, co tak ładnie nazywamy intuicją, [...] zawsze opiera się na naszych wrażeniach zmysłowych. Ale kiedy te wrażenia są tak drobne i delikatne, że ledwie je wyczuwamy, jak piórko muskające nos we śnie, i nie potrafimy nazwać skojarzeń, które rejestruje mózg, nazywamy to intuicją.

[...] jeśli od czasu do czasu nie opuścisz gardy, będziesz miał ręce zbyt zmęczone na to, żeby uderzyć.

Możesz się ogłaszać i reklamować, ile tylko chcesz, ale koniec końców, sprzedaje się tylko jedna rzecz: sława.

Zawsze znajdzie się sto dobrych powodów na to, żeby się upić, ale jeśli będziesz leżał i rzygał w jakimś pokoju hotelowym, to nikomu już nie pomożesz.

Nigdy nie spotkałem alkoholika, któremu wszystko jedno, co pije. Jak już raz znalazłaś swoją truciznę, to się jej trzymasz, [...].

Prawda jest taka, że nikt nie utrzyma się z prawdy i dlatego nikogo ona nie interesuje.

[...] niezdrowo jest zbyt długo zajmować się niszczeniem szkodników. Można posmakować własnej trucizny.

Wszystko, co człowiek ma za sobą, zostawia w nim ślad, [...]. W każdym można odczytać przeżyte życie. Jeśli się umie czytać.

Czasami człowieka ogarnia uczucie, że szuka czegoś, używając lornetki, a tymczasem rozwiązanie leży tak blisko, że widać je jedynie jako rozmazaną plamę w obiektywie.