Haiku

Porzeczkowy krzew
Czarnym zimowym liściem
Kuglują wiatry

Tak kruchy płatek,
w piękno bieli nie zmienia,
kryształ istnienia.

Wędrują cienie,
pod opieką gęstej mgły,
wspomnień, ciche łzy.

skórzane buty
leżą na moich nogach
droga przez życie

Owoc kaliny
Płonie czerwień na szarym
Jak nasza miłość

Noc spija smak snów,
wprost z księżycowych ust,
srebrzący się chłód.

Złotem jesieni
Na Górze Świętej Anny
Październik duma

Nasturcja jeszcze
Pali się jak świecy knot
Pamięć jest życiem

Władając myślą
Jesień ogląda siebie
W lustrze wiersza

Gejzerem złotym
Aureolą jesieni
Aksamitki blask

grzyby po deszczu
to takie naturalne
gdy las rośnie w nas

/dla wojtka p/

pierzaste chmury
cirrusy z aniołami
chodzą po niebie

despotyczny wiatr
porozstawiał po kątach
wszystko jak leci

rześki poranek
zachłysnął się powietrzem
papieros w oknie

Pewnego dnia w Śremie
Pączek wykąpał się w dżemie
Piękne wspomnienie.