Haiku

stalowe chmury
smog/k nadleciał nad Kraków
na miasto padł strach

Ognista kula
Słońce weszło na niebo
Rozgrzewa myśli

w skórze jeziora
deszcz jak dreszcze przebiega
tonie bez śladu

słońce i pełnia
buszujący w fasoli
lunatyczka

pochmurnie
atramentowe niebo
skrobie pazurem

słońce za chmurą
atramentowe niebo
myśli pochmurne

werble po dachu
las się spala w kominku
schronienie kata

Uczucia sploty
Wspomnień nićmi utkane
To nasza miłość

z parasola drzew
strugi wsiąkają w ziemię
przemoczony płaszcz

w tiulach porannych
rosa tańczy na liściach
zanim sen pryśnie

nurt nie jest cicho
pomiędzy kamieniami
pieni się