Felietony

Stasiuk wraz z kolegami nieświadomie piją wino owocowe na cmentarzu tych którzy zmarli w wyniku zarazy. Jego rozważania przynoszą moje wspomnienia o tych, którzy pili świadomie wina owocowe na cmentarzach dolnośląskich. Świadomie chodzili na tak zwany stary cmentarz przy ulicy, ona jeszcze wtedy nie miała nazwy naszego świętego i tam schodzili do poniemieckich grobowców. Siadali na metalowych trumnach i wagarowali o drożdżówkach, bułkach maślanych od legendarnego piekarza i cukiernika oraz oczywiście mieli też ze sobą [...]

Tak, to jest zdecydowanie film na Oscara, film genialny, film wybitny, arcydzieło. Oscara oczywiście nie otrzyma. Przypuszczam nawet, że nie dostanie się do dziewiątki przed finałową piątką albowiem jest to film strikte katolicki, polski, heteroseksualny, poruszający problemy naszej religii i ludzi tworzących tą religię na wsiach i w małych miasteczkach. Gdyby była jakaś noblistka w jakiejkolwiek dziedzinie, która lży Polskę, Polaków, Kościół Katolicki, gdybyż jeszcze był jakiś taki jej kolega, który walczy o prawa [...]

Andrzeja Stasiuka ja czytam, aby się z nim nie zgodzić na przykład. Nie zgadzam się co do PRL z nim. Nie zgadzam się z nim co do filmów radzieckich, co do historii PRL, co do ówczesnych ludzi na wschodzie,co do siermiężności rzekomej tamtego życia.

Stasiuka czytam, żeby kochać wschód Polski i ZSRR oraz Rosję, całe eks demoludy. Podskórnie tęsknię za wschodem. Tęsknię, bo Mama, bo Ciocie, Wujkowie, Dziadkowie, których nigdy nie widziałem i nie byłem nawet na ich grobach.

Stasiuka radzę przeczytać, żeby zaniepokoić [...]

(recenzja filmu)

Obraz francuskiej reżyserki i scenarzystki, oczywiście nagrodzonej za scenariusz w Caen albo w Berlinie, to sielska, magiczna, rodzinna historia osadzona w klimacie śródziemnomorskim albo raczej w okolicznościach morza północnego, które jest wzburzone i błękitne, a jego ekspansję na ląd uniemożliwiają klify i złote plaże. Klify są naprawdę piękne i grają porywająco, prawie z takim samym zaangażowaniem jak szarpiące się cały czas z ostrymi skałami przybrzeżnymi morskie fale. Z takiego klifu jak się [...]

Kantemir Bałagow ma dwadzieścia osiem lat i wyreżyserował swój już drugi film, który jest filmem świetnym, a jego samego wyniósł do rangi wielkiej nadziei kina światowego. Rosyjski reżyser nakręcił ten film według prozy noblistki z 2015 roku Swietłany Aleksijewicz, pisarki, która jest taką samą skandalistką jak Olga Tokarczuk, więc stąd pewnie ten Nobel. Aleksijewicz raz atakuje Putina, raz Łukaszenkę, potem zmienia zdanie i oczywiście twierdzi, że Polacy mordowali Żydów, bo tak jej powiedział kolega dziennikarz z [...]

Socjotechnika,czyli wedle mojego mniemania manipulowanie masami ludzkimi w celu osiągnięcia władzy nad nimi i ostatecznie, aby masy ludzkie służyły nam wiernie i bezkrytycznie w realizacji naszych celów, najczęściej nie służących manipulowanym masom ludzkim. Najlepiej te zjawisko socjologiczne , ba! nawet nauką to to nazywają, rozpatrzyć na przykładzie kilku haseł i przykładów,które robią ostatnio w Polsce i Europie największą karierę oraz, które świerzbią mnie osobiście więc się muszę po nich przejechać, a [...]

Ten film, to takie islandzkie "My dzieci z dworca ZOO", Czyli obraz o tragedii jaką jest narkomania pośród islandzkich dzieci. Tragiczna, zbierająca śmiertelne żniwo patologia pojawiła się w tym narodzie liczącym do niedawna 360 tysięcy mieszkańców w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia i niestety Islandczycy nie umieją sobie z nim radzić. Szacuje się, że w każdym tygodniu umiera przynajmniej jedno dziecko z powodu narkotyków.

Film pokazuje kolejne bramy piekieł, które otwierają się przed osobami biorącymi [...]

Zastanawiam się za co ten obraz został zwycięzcą festiwalu w San Sebastian? Może za sposób podania go widzowi, czyli jakby w formie takiej, że ma się wrażenie oglądając jakby kamera wchodziła w rzeczywiście dziejące się sceny z życia, a więc jest to konwencja niby paradokumentu. A zarazem trudna to bardzo forma do przełknięcia przez widownię, więc jest to tak zwany film dla widza wyrobionego, dziejący się we współczesnej Hiszpanii, w kraju hiszpańskim zwanym Andaluzja. Kraj leżący między Morzem Śródziemnym, a [...]

...jeśli to komuś , naświetli choć cząstkę ciemności - w temacie jedzenia

MOWA PTAKÓW(recenzja filmu)

Wyobraziłem sobie po projekcji, że siedzą sobie przed komputerem lub przed ekranem kina domowego profesorzy i doktorzy filmoznawcy, socjolodzy, pedagodzy, psycholodzy, historycy i kto tam jeszcze, no i puszczają sobie ten film pstrykając co chwila pilotem i zatrzymując akcję, aby rozbebeszyć co zawiera każda scena i spróbować dojść co autor scenariusza miał na myśli. Czyli jest to nie lubiane przeze mnie kino autorskie, które wczoraj oglądało mi się ciężko, bo to typowe kino sobie, a muzom, [...]

Najnowszy film genialnego scenarzysty i reżysera Quentina Tarantino, to przede wszystkim wielki hołd dla innej legendy i geniusza kina, czyli naszego rodaka Romana Polańskiego. To jego wielki ukłon dla życia i przede wszystkim twórczości wielkiego Polaka. W zawoalowany sposób, ale czytelnie i dobitnie Tarantino opowiada o Polańskim, którego chce dopaść banda hipokrytów na całym świecie spod ciemnej gwiazdy prawa, którą to gwiazdą manipulują jak kukiełką. Pokazuje Polańskiego jako Polaka, wspaniałego Polaka, który w [...]

Pedro Almodowar powrócił arcydziełem artystycznie genialnym, a w treści pozostał sobą, więc kontrowersyjnym guru ideologii skrajnie lewicowych, ale rozumiejącym rację tych, którzy odwołują się do wartości opartych na Biblii, Nowym Testamencie i naukach zawartych w Dziejach Apostolskich oraz sformułowanych przez doktorów doktryn chrześcijańskich w ciągu dwóch tysiąc leci rozwoju religii opartych o słowa Chrystusa zapisane przez wybranych ewangelistów.

Dla mnie osobiście to film malarski i malarstwo wychwalający jako [...]