Polityczna poprawność pospolitych złodziei

z serii ... kroniki dla pani Stanisławy

Prawidłowe nazewnictwo jakże często bywa podstawą poprawnych relacji międzyludzkich ,
natomiast nadzieja nigdy nie podlega regułom handlu i nikomu nie wolno jest nią bezkarnie szafować, bynajmniej .
Oto dwa przykłady z życia wzięte które potwierdzają moją tezę
Jedzie sobie mąż Sabinki K , tej samej która jest gotowa nawet polne kwiaty przemalować na sztuczny kolor , wzorem Stanisławy S , aby się przypodobać księdzu ,
osobówkę prowadzi dziewczyna ,
on wysiada , niekoniecznie w biegu ,
dziewczyna pyta
--- to ile się należy
on odpowiada
--- drobnostka
ona na to
----ależ dziękuję

głowiąc się w między czasie nad wysokością domniemanego procentu jeszcze przed uiszczeniem zapłaty , niczym w lichwiarskim parabanku w trakcie czytania umowy wydrukowanej drobną trzcionką
------jak ja mu się teraz odwdzięczę
Kim wobec tego jest tak naprawdę mąż Sabinki ?
Zwyczajnym hochsztaplerem a nie dobroczyńcą , bynajmniej .

Do gabinetu wchodzi pacjent
zza pazuchy wyjmuje kopertę tuż przy wejściu , zanim lekarz zbierze o d niego wywiad chorobowy ,
lekarz mimochodem wkłada rękę do kieszeni ,
swoista enigma , nieme wspomaganie ,
obaj rozumieją się bez słowa ,
niczym dwaj cinkciarze na bazarze z kontrabandą .
Koperta zza pazuchy pacjenta ląduje w kieszeni lekarza

A powinno być inaczej
zupełnie odwrotnie .

Mąż tej co przemalowała kwiatki polne wazelin ką
powinien precyzyjnie określić cenę
aby w przyszłości, bazując na dziewczyny zobowiązaniu
nie przeholować z wartością danej usługi, w ramach wyimaginowanej promocji ,która z czasem może się okazać w konsekwencji tylko bardzo wysokim procentem , przekraczającym zarówno wartość usługi , jak i koszt zawartej w słowie ''drobnostka '' promocji
Zaufanie bowiem zdobywa się latami a nie kupuje ot tak przypadkiem , na bazarze kontrabandy od cinkciarza , bynajmniej , przy czym nadzieja nigdy nie podlega oprocentowaniu. Wynika to z jej definicji , bowiem ona tak na prawdę jest bezcenna.
Natomiast pacjent który podsuwa kopertę wyjętą zza pazuchy do kieszeni lekarza
powinien ją wrzucić do śmieci , a pieniądze podarować fundacji dla dzieci chorych nieuleczalnie
, ponieważ to lekarz pozyskuje pacjenta
po promocyjnej cenie tzw ryczałtu etyki zawodowej , w już opłaconej z góry usłudze , a kiedy pacjent wchodzi do jego gabinetu to tak na prawdę dopłaca mu dodatkowo w postaci zaufania , które nie zawsze jest go godne , co może się okazać po weryfikacji diagnozy .

I co się okazuje po podsumowaniu ?
Hochsztapler , czy to ten od młyna,
czy to ten od przemalowanych kwiatków
w oczach stada to równy gość ,
to nic ze dorobił się na pozorze grzeczności , innych trzymając w niepewności , czyli tak na prawdę na emocjonalnym szantażu bliźniego ,
a lekarz , to doskonały ekonomista ,żeby nie powiedzieć żyd , bo się klocek podskarbi obrazi oraz pani z kiosku , rasowy naciągacz , pracujący w para banku, który nawet ludzką nadzieję, bezcenną , potrafi przekuć na 300 procent normy przy współudziale enigmy , na zmowie milczenia . Co z a ironia paradoksu w postawie politycznej poprawności rasowych złodziei niewiniątek ?