Lubię, kiedy kobieta...
Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,
kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu,
gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała blednie,
i wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie.

Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,
gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,
gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem
i oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem.

I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabrania
Przyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądania
zwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia,
gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia.

Lubię to – i tę chwilę lubię, gdy koło mnie
wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,
a myśl moja już od niej wybiega skrzydlata
w nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.

Zrób coś, abym rozebrać się mógł jeszcze bardziej
Ostatni listek wstydu już dawno odrzuciłem
I najcieńsze wspomnienie także zmyłem
I choć kogoś nagiego bardziej ode mnie
Na pewno mieć nie mogłaś, zrób coś, bym uwierzył

Zrób coś, abym otworzyć się mógł jeszcze bardziej
Już w ostatni por skóry tak dawno mi wniknąłaś
Że nie wierzę, iż kiedyś jeszcze nie być tam mogłaś
I choć nie wierzę by mógł być ktoś bardziej otwarty
Dla Ciebie niż ja jestem, zrób coś, otwórz mnie, rozbierz

Często śnie o tobie. Budzę się jednak w najmniej odpowiednim momencie. W betonowej ciszy ścian słyszę twój słabnący oddech, bicie serca, pod palcami wyczuwam miekkość ciepłej jeszcze skóry. Ile razy będziesz umierał mi w ramionach, nim nasycisz się ofiarą mojego ciała. Będę powtarzać się wiernie, dopóki słyszę w głowie szczekanie twojego głodu. Nie odszedłeś jeszcze w odległą wędrówkę. Wyraźnie czuję twój zapach.

Sylwia Pryga

Leżymy obok siebie
Palce moje leniwie przebiegają
klawisze twoich piersi
trącają struny twych ust
delikatnie naciskają guziki powiek

Słyszę harmonię twojego oddechu

Finał rozbrzmiewa
pianissimem naszej krwi

To już kolejna pełnia w tej głuchej pustelni.
W wyobraźni zaciskam na nadgarstkach twoje silne dłonie - prosząc o pokutę - a strach spojrzenia w twoje czarne oczy, miesza się z bólem dającym rozkosz ukojenia. Ile kosztuje nasz czas? Jakie odcienie barw zostawia na skórze miłość, a jakie pożądanie? Czekam, aż wypuszczę z siebie zwierzę, na języku zostawiając ogień.

Sylwia Pryga

Biała karta zapisana
Tobą tą kartą ja
Jestem przesiąknięta
Nikt inny nie pozostawi

Na mnie śladu
Tylko Ty się liczysz
Biała karta zapisana
Mową Twojego ciała

Nie ma opcji na niewierność
W trójkącie z intruzem
Z tej kartki którą jestem
Nic nie da się wymazać

Biała karta sakrament
Naszej miłości
Najważniejsza sprawa
Jaka Nas łączy

Nikt nie ma prawa
Do wstępu

Lubię Cię dotykać
Czuć każdy skrawek
Ciepła Twojej skóry
Lubię się przytulać
Bez tego świat mój
Byłby całkiem ubogi

Lubię jak mnie głaskasz
Delikatnymi liniami papilarnymi
Tylko Ty to robisz najlepiej
więc nie przestawaj nigdy

Naznaczaj esy floresy
Na pergaminie ciała
Twój oddech blisko
Zniewolił mnie

Nawet gdy mam łaskotki
Nie żałuj mi pieszczot
Wspinając się po pergaminie
Ciała mapy jak po drabinie
Nie szczędząc mi ckliwych słów
miłości

Patrzę na Ciebie, napawam się pięknem,
Zachwyt zatyka dech w mojej piersi,
Myśli me grzeszne, myśli przeklęte,
Widzą Cię nagą, chcę Ciebie pieścić...

Namiętność sprawia, że cały płonę,
W mej wyobraźni pożądam Cię co dzień,
Zrywam z Ciebie wstydliwości zasłonę,
Smakuję językiem, głęboko wchodzę...

Drży moje ciało w gorączce uczuć,
Gdy się o Twoją skórę ociera,
Pragnę być w Tobie, znów Ciebie poczuć,
Słyszeć jak krzyk Twój ciszę rozdziera…

Byłeś jak sen. Przychodziłeś i odchodziłeś naznaczając zmarszczkami na pościeli ostatnie takty nocy. Wczepiałam wilgotne palce w rant łóżka, wyobraźnią podróżując po sklepieniu twoich żeber. Przymknięte powieki błagały modlitwą, bym stała się żarem w obliczu twoich ust, bym stała się słodyczą, pokusą twoich dłoni. Pozwól obudzić się w sobie, niech smuga mlecznej poświaty księżyca odkryje z mroku drżące ciała.
Albo chociaż, wyśnij się jeszcze raz.

Sylwia Pryga

Chodź..rozkochaj mnie w sobie
W środku dnia i nocą lutową
Będzie się działo to i owo
Nie powiem głośno nic
Miłości cienka nić z kłębka się wije
A ja...ja wdzięczna jestem za te chwile
Zryw myśli szczery...pomińmy maniery
Zatraćmy się w sobie..
Pozwól nam na to Panie Boże

20.02.2023
18:41

proszę rozkochaj mnie
ten ostatni raz
w wydzierżawionym śnie
pozwól poczuć na cienkiej skórze
skazę pocałunku
nie do pary

przyjrzyj się uśmiechowi
w moich oczach
przyłóż palec do ust
chcę karmić się zachłannie
twoim cytrynowym smakiem
rozpoczynać wieczorną modlitwę
od serca

mógłbyś zadedykować mi
choć jeden oddech?
pokazać ciszę jakiej jeszcze nie znam?
wciąż czekam
aż wrócisz z drogi powrotnej
aż odnajdziesz moją senność
która dziś jest idealną wymówką
aby z całych sił
poczuć czas

W głuchej ciszy myśli intymne.
W milczeniu słowa splątane.
Wydechy ponętnych pocałunków.
w ułamku uniesienia zakochanych.

Czyni czary mary skrycie kradnąc,
zaklęcia miłosnego pocałunkiem.
Nie słychać nic głosu serca.
Moralność pisze regulamin.

suną poboczem
moje roznegliżowane pragnienia
suną naprędce sny
którym daleko do nieskończoności

nie potrafię lśnić dalej
życie pęka niby napięta nić
mój czas sam nie wie
w którą stronę bić

wskrzesił mnie [...]

Przytulasz się do mnie
spontanicznie znienacka
Muskasz w ucho które
popadnie pieścisz i wtedy...

Kiedy się nie spodziewam
gdy proszę o więcej
Ciebie już nie ma blisko
i znów czekam kiedy...

Cię najdzie to samo
Pragnąć nie jest
wcale podłostką
Nie czytasz nic
w moich myślach

A mi ciągle mało
i mało nasycić się
nie mogę i znów
Cię wyglądam sama