Utęsknienie

Usiąść przy Tobie było prawdziwym zaszczytem,
Dotykać Twych ust nieskromnym utęsknieniem.
Ukochać te oczy tak czułe, które zwalniały puls.
Zniknąć pośród całego świata i myśleć o tym głosie,
Nie wiedząc czy ktokolwiek będzie wiedział gdzie jestem.
Zakraść się w rzęs gęścisty mrok, widzieć Ciebie we śnie.
Serce roztrzęsione patrzy i łka jak małe źrebie.
Dlaczego byłaś mym największym spełnieniem?
Po co zapukałaś do wrót mej skrytej tajemnicy?
Dodając pożogi w tak krótkim zamęcie.
Anioł stróż mój to widział i wzdychał z zazdrości do Ciebie.
Nie wiem czy to jest możliwe, ale chciałbym mieć Cię przy sobie.
Patrząc się na Ciebie nie zmarnowałbym ani minuty,
A jednak zegar co cichutko tak tyka,
ukazałby złowrogą prawdę jak bardzo szybko przy Tobie czas płynie.
Nie wiedząc co było teraz, nie wiedzieć co będzie jutro.
Trzymać Cię tylko przy sobie, umiejętnie czerpać z każdej chwili.
Kochając każde słowo które tak słodko wypowiadasz.
Pić nektar z ust twoich i nie zapominać o tym ogniu wartości.
O tym węglu żarzącym który podpowiada, jak bardzo tęsknie.
Jak bardzo za Tobą chce mi się płakać.