Euforia

Tak rzadko jak nigdy
Nie wiem, co zrobić
Kiedy twoje duże dłonie plączą moje włosy
I wypełniasz moje usta sobą
Każesz patrzeć w lustro

Poddana klęczę
Czekam na więcej

Czuję ciężar

Leżysz na mnie
Czarne źrenice wypełniają błękit tęczówek
Pożądanie w czystej postaci
Gorąc między Tobą a mną
To jedyny moment Nas
Wbijasz się, rozpierając mnie od środka

Nie przeszkadzam
Rób, co uważasz

i robiłeś

Tak rzadko jak nigdy,
Tęsknie za tą euforią.