W oku cyklonu (wyobraźni)

(dialog z „M”)

nie sposób zmilczeć
tej ciszy przed burzą
która nim ją ostatnia kropla potu spełni
już się kotłuje w oku wyobraźni
mamiąc nas wszystkimi kolorami tęczy

nie sposób nie słyszeć
tej ciszy w rytm burzy
która błyskawice źrenicami miota
podpalając dusze podatne na szepty
wywołując dreszcze gdy najdzie ochota

nie sposób nie utonąć
w tej ciszy po burzy
która gdy już złamie masztu wstydu opór
przykrywa nas żaglu spełnienia pościelą
chowając przed światem co wiruje wokół

listopad 2014